III. Napolyon Biyografisi
III. Napolyon, 1848-1852 seneleri arasında Fransa Cumhurbaşkanlığı yaptı ve tertiplediği darbeyle cumhuriyeti devirerek imparatorluğunu ilan etmiştir. Son Fransa İmparatoru olarak 1852-1870 seneleri arasında karar sürdü.
III. Napolyon, 20 Nisan 1808 tarihinde Paris, Fransa ’da doğmuştur. Bütün ismi Charles Louis Napoleon Bonapart ’dır. Babası 1806-1810 arasında Hollanda kralı olan Louis Bonaparte, annesinin ismi ise Napolyon Bonapart‘ın üvey kızı Hortense de Beauharnais ’dir. Napolyon Bonapart‘ın kardeşinin oğludur. Babası 9 kardeş idi. Napolyon Bonapart amcasıdır.
Paris ’te doğan III. Napolyon, serüvenli bir gençlik yrdü. Fransa İmparatoru Napolyon Bonapart ’un tek oğlu olan Deichstadt dükü II. Napolyon ’un 22 Temmuz 1832 tarihindeki vefatından sonra, babasıyla amcalarının hiçbir harekette bulunmamaları üzerine kendini Bonaparte Hanedanı ’nın reel varisi saydı. 1832 senesinde “Reveries politiques” Siyasal Düşler ismiyle yayımladığı kitapçıkta Fransa ’ya zafer ve serbestliği ancak bir imparatorun verebileceğini ileri sürdü.
1834 senesinde İsviçre ’deki milis kuvvetlerine katılarak topçu yüzbaşısı oldu. Napolyon Bonapart ’un yeğeni olarak Fransız ordusunun desteğini alacağı inancıyla 30 Ekim 1836 tarihinde Strasbourg garnizonunun ayaklandırmaya kalkması Kral Louis-Philippe tarafından Brezilya ’ya sürgün edilmesine yol açtı. Can Vermek üzere olan annesini görmek için geri döndü. Annesinin 1837 senesinde vefatından sonra Fransa ’nın baskısıyla İsviçre ’den parçalamak zorunda kalınca 1838 senesinde Londra ’ya yerleşti.
III. Napolyon 1839 ’da “Des idees napoleoniennes”i Napoleonca Düşünceler yayımladı ve o sırada ancak romantik bir efsane olan Bonaparte ’çılığı siyasi bir ideolojiye dönüştürmeye çalıştı. Ona göre ideoloji ve siyaset, anlamsal düşüncenin olduğu kadar inancın da bir mahsulüydü. Tarihin gelişmesini, Yaradan ’nın gönderdiği ve ilerlemeyi temsil eden büyük insanlar Doğruleştiriyordu. I. Napoleon bunlardan biriydi, ama görevini bitirmesine izin verilmemişti. Kumpas ve serbestliği, ulusun hakları ile otorideriin ilkelerini geçim içinde yaşatacak olan Napoleoncu görüş aynı zamanda sanayi ve ticareti de özendirecekti. 6 Ağustos 1840 tarihinde 56 yandaşıyla birlikte Fransa ’da, Boulogne yakınlarında gene başarısızlıkla sonuçlanan yeni bir darbe girişiminde bulundu. Boulogne üzerine baskın yaparak iktidarı ele geçirmek istedi. Bu girişimin başarısızlıkla sonuçlanması üzerine hapsedilerek Çiğ Şatosu ’nda yaşam boyu hapis cezasına çarptırıldı. Bu yarıyılda yazdığı birçok kitapçıktan “Extinction du pauperisme” 1844; Muhtaçlığın Kökünü Kazımak kendisine solda da bazı yandaşlar kazandırdı. 25 Mayıs 1846 ’da hapisten kaçtı ve İngiltere ’ye yerleşti.
1848 İhtilâli ’nden sonra Fransa ’da II. Cumhuriyet ’in ilanı üzerine Paris ’e geldi. Kurucu Meclis ’e abone seçildi.
Amcasının Napolyon Bonapart‘ın itibarından yararlanarak reel cumhuriyetçileri, sosyalistleri ortadan kaldırdı. 10 Aralık 1848 ’de cumhurbaşkanı seçildi. Kısa zamanda orduda ve yönetimde bütün kilit noktalara kendi adamlarını getirmeyi başardı. 31 Ekim ’de, ilk defa Milli Meclis ’deri çok kendisine sadık kişilerden oluşan bir hükümet cetti. Mazzini yönetimindeki Roma Cumhuriyeti ’ni ortadan kaldırıp Papa ’yı yeniden iktidar yapmak için yaptığı askeri girişimi onaylamayan Cumhuriyetçilerin ayaklanmasını sert bir biçimde bastırdı. Tüzük dört senesini bitiren bir cumhurbaşkanın yeniden seçilmesini önlüyordu. Tüzüğü değiştirmek için gereken dörtte üç çoğunluğu elde edemeyeceğini kavrayan III. Napolyon ’un 2 Aralık ’ta Doğruleştirdiği darbeye yalnız Cumhuriyetçiler karşı çıktı. 4 Aralık ’ta, ülkenin pek çok yerinde olduğu gibi Paris ’te de cadde çatışmalarında Cumhuriyetçiler yenilgiye uğramıştı. III. Napolyon Kanunuma Meclisi ’ni dağıttı, buna karşılık genel rey hakkı tanıyan yeni bir tüzük ilan etti. Yeni tüzüğün halkoylamasıyla kabul edilmesinden cesaret alarak Kasım 1852 ’de yeni bir halkoylaması yaptı ve Senato ’nun imparatorluğun yeniden kurulmasını öngören kararının ardından III. Napolyon ismiyle imparator ilan edildi.
1852 ’de cumhurbaşkanının yetkilerini artıran ve görev süresini on seneye çıkaran yeni tüzüğü açıkladı. İnce bir iç ve dış siyaset güderek, ulusun iktisadi seviyesini ciddi şekilde yükseltici tedbirler alarak Fransızlar ’ın sevgisini kazanmaya çalıştı.
2 Aralık 1852 ’de kendisini III. Napolyon ismiyle imparator ilan etti. 2 Aralık 1852 ’de Meclis ’i dağıttı. Kralcılar ’ın da, Cumhuriyetçiler ’in de muhalefetine karşın yapılan plebisitte çoğunluğu elde etti, imparator oldu. Böylece, Fransa ’da İkinci İmparatorluk devri başladı. Kurduğu baskı rejiminde muhalefetin meclise yansımasını engelledi. Basını sıkı bir denetim altına aldı. 1858 senesinde Cumhuriyeatlik işgünü ve grev yasağı neticeyi endüstri üretimi iki kat büyüdü.
III. Napoleon, “makul miktarda hürlük” lafı vermiş olmasına rağmen, polis devleti yöntemlerini uygulamaya koydu. Bayındırlık yatırımlarını, demiryolu üretimini, kredi müesseselerinin kurulmasını, tarım ve sanayinin gelişmesi için gereken öbür etkinlikleri hızlandırdı. Büyük teknik projeleri sıcaklıkla destekledi, mucitleri özendirdi ve çağdaş Paris ’in yeniden inşa edilmesine kişisel bir ilgi gösterdi. Öte yandan ekmek fiyatının düşük yakalanmasını sağladı, işçiler için sağlık ocaklarını yapımını süratlendirdi ve işçilerle işverenler arasında hakem heyetleri oluşturdu. Buna karşılık orta sınıf III. Napoleon ’u, kendisini sosyalizm tehlikesinden gözetecek biri olarak değerlendirdi.
İmparator iç politikada olduğu gibi dışişlerinde de bütün yetkileri hemen kendi elinde topladı. 1815 Viyana Kongresi ’yle oluşturulan ve Fransa ’yı minik düşüren Avrupa sistemini devirmeyi ve Fransa ’nın bir defa daha büyük bir efor vaziyetine gelmesini istiyordu. Milliyetçilik ilkesi yönünde “Avrupa dengesini daha adaletli ve sağlam esaslar” üzerinde yeniden kuracak beynelmilel bir kurultay toplamayı hedefliyordu.
1854 ’de Rusya ’ya açtığı savaş Fransa ’ya hiçbir maddi hasılat sağlamamasına rağmen, barış görüşmelerinin 1856 senesinde Paris ’te yapılması, ona önemli bir beynelmilel saygıdeğerlik kazandırdı.
1858 senesinde Avusturya’yı İtalya ’dan çıkarmak üzere Piyemonte-Sardinye Başkanı Cavour ile uyuşarak 1859 senesinde İtalya Savaşı ’nı başlattı, Solferino Çarpışması ’nı Haziran 1859 ’da zaferle sonuçlandırdı. 1860 senesinde Nice ve Savoinanın Fransa ’ya bırakılmasını sağladı. 1869 senesinde mühendisliğini Ferdinand de Lesseps ’in yaptığı Süveyş Kanalı ’nın açılmasında önemli rol oynadı.
10 Nisan 1864 tarihinde Avusturya Arşidükü I. Maximilian ’ı Meksika imparatoru ilan ederek Amerika ’ya gönderdi.
Genel memnunsuzluk, onu baskı rejimini yumuşatmaya yönelik tedbirler almaya itti. 1861 ’de Kanunuma Meclisi ’nin yetkileri çoğaldırıldı; 1864 ’te işçilere grev hakkı verildi; 1868 ’de basın üzerindeki baskılar bir miktarda gevşetildi ve hudutlu bir buluşma serbestliği tanındı. Öte yandan dış politikada rakamsız başarısızlıklar doğdu. Özellikle Meksika Seferi ’nin başarısızlıkla sonuçlanması Fransa için büyük kayıplara yol açtı.
2 Temmuz 1870 ’te Prusya kralının akrabası olan bir Hohenzollern prensinin İspanya tahtına aday olduğu dinlendi. Paris bunu, Prusya ’nın Fransa nüfuz alanına bir müdahalesi ve ülke güvenliğine yönelik bir tehdit olarak değerlendirdi. III. Napoleon çok sevdiği gizli diplomasi yollarını kullanarak, Hohenzollern prensinin adaylıktan vazgeçmesinde önemli rol oynadı. Ama savaş yanlılarının etkisinde kalarak, Hohenzollern prensinin adaylığının bir daha asla gündeme gelmemesini arz ederek Prusya ’yı minik düşürmeye çalıştı. Sonunda 19 Temmuz1870 ’de savaş patlak verdi.
1870 ’deki Prusya-Fransa Savaşı, Fransız Ordusu ’nun Sedan ’da bozguna uğraması ve İmparator III. Napolyon ’un 2 Eylül 1870 tarihinde Prusyalılara esir düşmesiyle sonuçlandı. İmparatorluktan indirildi ve 4 Eylül 1870 ’de 3. Cumhuriyet ilan edildi. III. Napolyon, barış imzalandıktan sonra gittiği İngiltere ’de bir böbrek ameliyatı neticeyi can verdi.
III. Napolyon, 20 Aralık 1848 – 2 Aralık 1852 tarihleri arasında Fransa Cumhurbaşkanlığı yaptı ve tertiplediği darbeyle cumhuriyeti devirerek imparatorluğunu ilan etmiştir. Son Fransa İmparatoru olarak 2 Aralık 1852 – 4 Eylül 1870 tarihleri arasında karar sürdü. III. Napolyon, Bonaparte hanedanının sonuncusu olan Fransız imparatorudur. Ondan sonra Fransa ’da cumhuriyet idaresi kesin olarak kurulmuştur.
III. Napolyon, 1853 senesinde Kontes Eugénie de Montijo ile evlendi. Louis-Napoléon Bonaparte isminde bir çocuğu oldu.
III. Napolyon, 9 Ocak 1873 tarihinde Chislehurst, Londra, İngiltere ’de 65 yaşında böbrek ameliyatı sırasına can vermiştir.
