Giorgione Biyografisi
Rönesans yarıyılı İtalyan ressamdır.
Giorgione, 1478 senesinde İtalya ’da Venedik’in dışındaki Castelfranco Veneto adlı küçük bir kasabada Giovanni Barbarella ’nın oğlu olarak doğmuştur. Doğru ismi Giorgio Barbarelli da Castelfranco ’dur. Gençliğinde Venedik ’e giden Giorgione, Gentile Bellini ve Giovanni Bellini kardeşlerin atölyesinde eğitim aldı. Orada kendisinden 10 ufak Titian ile tanıştı. Beraber 1508’de Alman ticaretinin Venedik’teki merkezi olan Fondaco dei Tedeschi’nin cephesini süslediler. Ancak nemli hava suratından bu eserler yok olmuştur.
1500 senesinin ilk yarısında Leonardo da Vinci ’nin Venedik‘i ziyareti sırasında onunla görüştü.
Giorgione, 1500 senesinde henüz 23 yaşına yeni girmişken Doge Agostino Barberigo ve komutan Consalvo Ferrante gibi ehemmiyetli şahısların portrelerini çizmek için seçildi. 1504 senesinde, doğduğu kentteki bir katedralde, başka bir komutan olan Matteo Costanzo hatırasına yaptırılacak olan altar resmi Giorgione’ye sipariş edildi. Castelfranco Madonnası olarak adlandırılan bu fotoğrafta “Kutsal konuşma” stilindeki, başka bir deyişle Meryem’i kucağında bebek Hz. İsa ve çevrelerinde birkaç aziz ile birlikte betimleyen bu tabloda iki yandaki azizler eşkenar bir üçgen oluşturuyordu. Bu sayede arka tasarı olarak kullanılan manzara vurgulanmaktaydı. Venedik sanatında bir yenilik olan bu teknik, ressamın ustası Giovanni Bellini ve diğer bazı ressamlar tarafından da hemen uygulanmaya başladı. Giorgione, ışık gölgenin daha gelişmiş bir cinsi olan sfumato tekniğini kullanarak, fotoğrafta ışığı ve perspektifi renklerin tonları ile betimlemeye takribî olarak Leonardo da Vinci ile aynı yarıyılda başladı. Ressam Giorgio Vasari‘ye göre bu tekniği Leonardo da Vinci‘den bilmişti.
1507 senesinde Venedik’teki Düka Sarayı’nın salonlarından bkocaman için fotoğraflar çizdi.
1507-1508 seneleri arasında, diğer ressamlarla birlikte, yeni yapılan Fondaco dei Tedeschi’nin dış cephe fresklerinin hazırlanmasında çalıştı. Ressam daha evvel de Casa Soranzo ve Casa Grimani alli Servi gibi bazı Venedik saraylarının dış cephesine freskler çizmişti.
Fotoğrafa bazı yenilikler getiren Giorgione, Altar panoları ve portreler dışında, mevzusunu incilden ya da sıradan yarıyıldan almayan, belirli bir hikayeyi betimlemeyen fotoğraflar da çizdi. Mevzulu fotoğraflarında ise harekete yer vermedi, daha çok lirik ya da romantik duyguların uyandırdığı ruh hâlini yansıttı.
Giorgione ’nin en meşhur tablosu 1510 senesinde yaptığı şu anda Dresden’de bulunan “Yatan Venüs” isimli eseridir.
1510 senesinde yaptığı bu fotoğraf, 1538 senesinde Titian ’ın yaptığı “Urbino Venüsü” tablosu ve aynı ekolden birçok ressamın benzer fotoğrafları için misal oluşturmuştur.
Giorgione ’nin hâlen var olan tüm tabloları, zengin Venedikli koleksiyoncusunun evinde sergilemesi için çizilmiş takribî altmış santimetre ebadında küçük boyutlu tablolardır. Giorgione bu cinsten eserler veren ilk ehemmiyetli İtalyan ressamdır.
Fırtına isimli tablosunda bir pınarın iki yanında, şehrin karmaşasından ve yanaşan kasırgadan uzakta bir asker ve bebeğini emziren bir kadın bulunur. Tablodaki sembollerin çokluğu birçok değişik yoruma sebep olmuştur. Fırtına “The Tempest” tablosu Batı Sanatı Tarihi ’nde ilk peyzaj resmi olarak anılır. Eserin mevzusu, figürleri ve içeriği son beşyüz yıldır tartışılsa da anlamı ne yazık ki bütün olarak açıklanamamıştır. Ünlü ressam Giorgio Vasari, Giorgione ’nin vefatından yalnızca 50 sene sonra yazdığı kitabında bile Fırtına ’nın ne anlama geldiğini çözemediğini belirtmiştir. Bu tablo Venedik Gallerie Dell ’Academia ’de bulunmaktadır.
Giorgione, 25 Ekim 1510 tarihinde Venedik, İtalya ’da 32 yaşında veba salgını sebebiyle can vermiştir. Giorgione’nin vefatından sonra yarım kalmış bazı eserlerini Titian bitirdi.
Giorgione, 32 yaşında erken vefatı ile geride kesin olarak ona ait olduğu anlaşılabilen sadece 6 eser bırakmıştır. Bu eserlerdeki anlam ve kimlik belirsizliği eserlerinin hiçbkocaman imza atılmamıştır Giorgione ’nin sanatını sırlı kılmış ve onu yarıyılın en ünlü fakat anlaşılamayan ressamlarından bkocaman yapmıştır.
